Megaloxantha
Gość
|
 Wysłany: Śro 13:44, 30 Sty 2008 Temat postu: Rasy |
|
|
Poniżej tekst wyjęty żywcem z Zielonego Smoka, może później coś dopiszę. Specjalnie dla dragoona 
Na równinach Romar często miga futro Felyne. Te zwinne i zdumiewające istoty to koty, które przybrały humanoidalną postać. Łączą w sobie wdzięk, zwinność i piękno wąsatych drapieżników, oraz spryt i pragnienie przygód ludzi. To ostatnie jednak często przegrywa z równie naturalnym u Felyne lenistwem, dlatego też najłatwiej je spotkać przy ciepłym piecu, gdzie prężą się i wygrzewają. Od czasu do czasu wyruszają na łowy, wtedy biada wszystkim gryzoniom i błysKOTkom.
(Znajdowanie klejnotów)
W najciemniejszych zakątkach Deus Nocturnem, ukryte przed spojrzeniami postronnych, żyją Demony. Żywią się duszami głupców, którzy sądzili, że mogą pokonać swój strach i zwyciężyć te zmiennokształtne bestie. Ich złośliwość i upór w niszczeniu wszystkiego co żywe jest niemożliwy do pojęcia dla zwykłego śmiertelnika. Umiejętność szybowania, potworne szpony i najeżony kolcami ogon sprawiają, że Demon jest w zasadzie niepokonany. Co sprawia więc, że jeszcze nie rządzi światem? Otóż Demon od niszczenia życia woli tylko jedno: walki z innymi Demonami. To sprawia, że przedstawicieli tej najbardziej tajemniczej z ras trudno spotkać w grupie..
(odbieranie punktów życia pokonanym potworom)
Krasnolud, mimo swego niezbyt wielkiego wzrostu, posiada niezwykłą siłę i odporność. Te przymioty pozwalają mu drążyć i zamieszkiwać komnaty pod górami Qexelcrag. Od równie niskich gnomów odróżniają go przede wszystkim bujne i długie brody, na punkcie których jest bardzo wrażliwi. Jeżeli wyśmiałeś zapleciony na niej warkocz - biada ci, bowiem Krasnolud obrazy i zasługi do śmierci nie zapomina, a w jego przypadku oznaczać to może i 300 lat. Krasnolud kocha bogactwa, a dzieła rąk biegłych rzemieślników ceni wyżej niż to, co żyje własnym życiem. Gdy przy martwym ciele znajdzie kosztowności, nie odejdzie, póki nie zbierze każdej złotej monety.
(Więcej kosztowności zdobywanych w walce)
Elf to istota lasu, a najpiękniejsze drzewa od niepamiętnych czasów rosną w Glorfindal. Spośród wszystkich istot Królestwa, to właśnie elfy cieszą się największym autorytetem w dziedzinie harmonii, przyrody i naturalnego piękna. Pielęgnowane przez nie ogrody są miejscem schronienia dla chwili radości i spokoju. Elfy, wiodąc beztroskie i szczęśliwe życie, większość czasu spędzają na romansach, a ich śpiewny głos i smukła sylwetka łatwo mogą zawrócić w głowie. Nawet potwory, widząc tak piękną postać, często nie potrafią zadać ciosu, co Elf skwapliwie wykorzystuje.
(+1 Do Obrony)
Ghoul jest chodzącym kawałkiem gnijącego mięsa, rozsiewającym swój przeraźliwy smród wszędzie, gdzie tylko się pojawi. Najłatwiej go wyczuć w Deus Nocturnem, gigantycznej nekropolii, gdzie nekromanci praktykują na mogiłach swe przerażające rytuały. Nieszczęśnik, któremu nie dane było spocząć wiecznym snem, staje się wspomnieniem siebie z poprzedniego życia. Choć nadal można rozpoznać rysy twarzy, to najczęściej za nimi nie kryje się już ta sama osobowość. Wyjątek stanowią ci, których magia czarnoksiężnika dotknęła tuż po złożeniu w grobie. Oni bowiem zachowują pamięć i uczucia z prawdziwego życia. Jest to jednak rzadkość, a przeciętny Ghoul najchętniej zjadłby swego dawnego przyjaciela, choćby i najlepszego. Nocne uczty na grobach wzmacniają jego rozpadające się ciało...
(Dodatkowe punkty życia z nowym dniem)
Człowiek to mieszkaniec wschodnich równin, nad którymi góruje gród Romar. Do niego zmierzają karawany, zaprzęgi i łodzie, bowiem ludzkie gniazdo jest oazą handlu. Namiętność do barteru rzuca ludźmi po całej krainie, pozwalając zawiązywać nowe znajomości i zwozić do rodzinnego grodu zwyczaje i wynalazki nawet z bardzo odległych miejsc. Człowiek znany jest ze swej żądzy zgłębienia nieznanego oraz nadzwyczajnej przedsiębiorczości, dzięki której potrafi wyjść cało z każdej opresji. One też sprawiają, że łatwiej mu spotkać nową przygodę w lesie.
(+1 Leśna Walka/dzień)
Syreny to czarowne uwodzicielki, których śpiew rozbrzmiewa wśród pałaców Nautileum. Przybyły do zatopionego miasta z głębin południowego oceanu, by móc wieść beztroski żywot z dala od trudu polowań i niebezpieczeństw głębokich wód. Stworzone na igraszkę bogów, są pełne niespodzianek i sprzeczności. Pływając w słonej wodzie przybierają znany z legend pół-rybi kształt. Jednak gdy muśnie je woda rzek czy jezior, ogon zamienia się w parę nóg, a postura, prócz zieleni włosów i niebieskawej cery, do złudzenia przypomina kobiecą. Syrena, gdy przestraszona, potrafi wydać z siebie niesłyszalny dźwięk, który rozprasza przeciwnika.
(+1 Do Obrony)
Troll to złośliwa bestia z bagien Glukmoore. Jest mało inteligentny, a lubuje się w wyrządzaniu szkód ludziom i zwierzętom. Pod tym względem jest podobny do orka, lecz jest przy tym o wiele większy, silniejszy i agresywniejszy. Trolle żyją bardzo długo, czerpiąc konieczną energię ze zżerania wszystkiego, co się rusza. Lub leży. Troll jest bowiem również padlinożercą. Z tego powodu często otoczony jest chmarą much, które wykorzystuje do odnajdywania nowych ofiar. Z wyglądu charakteryzuje się grubo ciosanym pyskiem i olbrzymim wzrostem. Z natury jest samotnikiem, nie tworzy plemion, wiosek lub miast, ale czasem poluje w grupie. Odzienie ma skąpe i zazwyczaj ogranicza je do przepaski na biodra.
(+1 Do Ataku)
Tryton to obywatel podwodnego miasta Nautileum. Jego przodkami były zwykłe ryby, które potężni magowie obdarzyli chwytnymi płetwami i szczątkową inteligencją, by wykorzystać je później do uprawiania ferm alg i wodorostów. Gdy miasto zatonęło, a magowie odeszli, Trytony zamieszkały w opustoszałych pałacach. Tryton, w zależności od tego jakiego gatunku rybą był jego protoplasta, przybiera różne kształty i kolory. Bywają więc i potężnie uzębione Trytony rekinie, czuwające nad bezpieczeństwem podwodnego miasta, jak i maleńkie Trytony sardynkowe, zajmujące się pośledniejszymi pracami. Niektóre Trytony, dzięki konsumpcji pewnych wodorostów, posiadły umiejętność krótkotrwałego przebywania na powierzchni.
(Atak +2)
Wampir upodobał sobie za legowisko miasto Deus Nocturnem. Stamtąd wyrusza na nocne łowy, siejąc grozę w sercach tych, których krew jest dostatecznie gorąca. Wampir nie jest niestety zbyt wybredny, stąd przedstawiciele praktycznie wszystkich ras mogą się stać jego ofiarami. Czasem ugryziony sam przemienia się w wampira, a wśród ciemnej nocy nie wolno żywić się nadzieją, że niski krasnolud przypadkiem sam się nami nie pożywi. Krwiożerczość i brak litości tej rasy są szczególnie bliskie sercu Ramiusa, toteż zawsze mogą liczyć na jego przychylność, gdy trafione osinowym kołkiem znajdą się w Krainie Cieni.
(+1 Do Ataku)
|
|
